ပါရာဇိကက်မက်

မသမာတဲ႔နည္းနဲ႔စာေမးပြဲခိုးေျဖရင္ေအာင္ျမင္သြားျပီး
ဂုဏ္ျပဳပူေဇာ္ပြဲလုပ္ရင္ခုေခတ္နဲ႔ဆိုေငြ ၄/၅သိန္းေလာက္အနည္းဆုံးရတယ္
ဒီေငြနဲ႔ပါရာဇိကက်မက်သိခ်င္တယ္တတ္ႏိုင္ရင္ အက်ယ္တဝင့္ စာသင္သားမ်ားအတြက္ ေျဖၾကားေပးခ်င္ပါတယ္။

စာေမးပြဲ ခိုးေျဖျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရဟန္းေတာ္မ်ား ပါရာဇိက က်-မက် ဆံုးျဖတ္ရာ၀ယ္ စာေအာင္ဆု တန္ဖိုးျဖင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကရာ တမတ္ တမတ္ထိုက္ေသာ တန္ဖိုးကို ခိုးယူလွ်င္ ပါရာဇိက က်ေပသည္။ ထိုတမတ္သည္ ယခုေခတ္တမတ္ကို မယူရ။ ေရႊစင္တမတ္=ေရႊကဟာပဏ ေရႊေငြေၾကးသံုးမ်ိဳး ေရာေသာ မိႆက ကဟာပဏကို ယူရမည္ဟု ၀ိနည္းအ႒ကထာ၊ ဋီကာတို႔၌ မိန္႔ဆိုၾကကုန္၏။

၀ိမတိဋီကာ၌ ေရႊစင္တမတ္ကို ယူ၍ ၀ိနစၧယဋီကာႏွင့္ ေရွးသီဟိုဠ္ (သီရိလကၤာ) ဆရာႀကီးမ်ားက မိႆက ကဟာပဏကို ယူသည္။ ဤႏွစ္မ်ိဳးကိုသာ ေရွးကာလ၌ အယူမ်ားၾက၏။ ေရႊစင္တမတ္ႏွင့္ မိႆက ကဟာပဏ တမတ္တန္ ဆုေငြ၊ ၀တၳဳပစၥည္းကို အလွဴခံလွ်င္ ပါရာဇိက က်ေပရာ၏။ ယခုေခတ္ ေရႊတက်ပ္သားသည္ ၁-သိန္း ၈-ေသာင္းခန္႔ တန္ေၾကးရွိရာ ေရႊတမတ္သားသည္ ၄-ေသာင္းခြဲခန္႔ တန္ေပ၏။ သို႔ေသာ္ တန္ဖိုးဆိုသည္ အခ်ိန္ကာလလိုက္၍ ေျပာင္းလဲတတ္ေပရာ ဒုဗၻိကၡကာလ၌ -ဒုဗၻိေကၡ အာပဏိကႆ တိလမု႒ိ ေထယ်စိေတၱာ အ၀ဟရိ အာပတၱိ တြံ ဘိကၡဳ အာပေႏၷာ ပါရာဇိက,ႏၲိ-အစရွိေသာ ၀ိနီတ၀တၳဳ (၀ိ-၁၊ ၈၁) ၌ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးခ်ိန္၌ ႏွမ္းတဆုပ္သည္ပင္ နီလကဟာပဏ တမတ္၊ ေရႊငါးေရြးမတန္ဟု မဆိုင္ႏိုင္ေပ။ အထူးဆင္ျခင္သင့္လွေပ၏။

ဤေနရာ၌ စာေမးပြဲေျဖဆိုျခင္းသည္ လွဴဖြယ္ဆု ရရွိျခင္းကို အဓိက မထားဘဲ ဂုဏ္လိုခ်င္မႈ၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ေစာလိုမႈေလာက္သာ ရည္မွန္း၍ ခိုးျခင္းျဖစ္လွ်င္ ခိုးျခင္းအဂၤါမ်ားႏွင့္ ေထယ်စိတၱပါ-မပါ ဆိုသည္ကိုကား ကာယကံရွင္မ်ားသာ သိႏိုင္ေပလိမ့္မည္။

သို႔ေသာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ မိမိ၌ တကယ္မရွိေသာ ပရိယတ္ဂုဏ္မ်ားကို တကယ္ရွိသေယာင္ ဟန္ေဆာင္ျခင္းမွာ သာေဌယ်=ေကာက္က်စ္မႈ တမ်ိဳးျဖစ္၍ ဥဇုကဂုဏ္၊ ဥဇုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ ပ်က္ယြင္းေသာေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းရဟန္းကား မျဖစ္ႏိုင္။

လူပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာလည္း ကာယုဇုကတာ၊ စိတၱဳဇုကတာ-ဟု ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ။
မာယာ+သာေဌယ်=မေႏွာ ေျဖာင့္မတ္ရမည္ဟု ဆိုပါသည္။
သို႔မွသာ ေသာဘန=တင့္တယ္ေသာ လူမြန္လူျမတ္ ျဖစ္ေပမည္။
မရွိေသာ အရည္အခ်င္းျဖင့္ ရွိဟန္ေဆာင္ကာ ၾကြား၀ါဂုဏ္ယူျခင္းသည္ ေကာက္က်စ္မႈ=သာေဌယ်သေဘာ ျဖစ္၍ သူေတာ္ေကာင္း ပုဂၢိဳလ္ကား မျဖစ္ႏိုင္။

ထို႔ျပင္ အမွန္တကယ္ အတတ္မသိေသာ ပညာဘြဲ႔ ဒီဂရီမ်ားျဖင့္ မိမိအက်ိဳး၊ အမ်ားအက်ိဳး၊ သာသနာအက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္သည့္ အျပင္ သိသင့္သိထိုက္ေသာ အေျခခံသင္ရိုးမ်ား မေက်ညက္ မသိရွိသည့္အတြက္ အထက္အထက္ စာေပပညာမ်ားကို ဆင္လက္သင္ၾကားရန္ နားမလည္ေတာ့ေပ။ မိမိ၏ ပညာေရးခရီးႏွင့္ အရာရာ တိုးတက္မႈကို မိမိကုိုယ္တိုင္ပင္ ဖ်က္ဆီးရာေရာက္ေပ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းသူေတာ္ေကာင္း၊ လူသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ အျပဳအမူလည္း မဟုတ္။ မိမိ၏ ပညာေရးခရီးကို ခ်ိဳးဖဲ့ဖ်က္ဆီးရာလည္း ေရာက္ေသာ စာေမးပြဲ ခိုးခ်ေျဖဆိုျခင္းကို ရဟန္းပုဂၢိဳလ္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား အထူးေရွာင္ရွား သင့္ၾကေပသည္။

ခိုးစာ (ခိုးကူးဖို႔ရန္ စာ) ေရာင္းသူမ်ားသည္ လွပေမႊးႀကိဳင္ျပီး တန္ဖိုးရွိစြာ ပြင့္လန္းလာမည့္ ေက်ာင္းသူ-ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ရွင္ရဟန္းမ်ား၏ ျမင့္ျမတ္သန္႔စင္ေသာ ဘ၀ပန္းကေလးမ်ားကို ဖ်က္ဆီးသူအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းျပည္ႏွင့္ အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာကို ဖ်က္ဆီးသူအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ေလာကကို အက်ည္းတန္ အရုပ္ဆိုးေအာင္၊ ေလာကကို ပ်က္စီးေအာင္လုပ္သူမ်ား အျဖစ္လည္းေကာင္ ျပဳရာက်သည္။ သံသရာတြင္ အျပစ္ႀကီးေလးလွေပသည္။

မဂၤလာသတင္းစဥ္
ဘာသာေရးျပႆနာမ်ား