ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္၌ ဗာရာဏသီျပည္၀ယ္ဆင္းရဲလွေသာ အမ်ဳိးသမီးေလးတစ္ေယာက္သည္ တခုေသာနကၡတ္ပြဲသဘင္ႀကီး၌ ဂုဏ္အသေရရွိေသာ သူေဌးသူၾကြယ္ကုန္သည္စသား အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏၀တ္ပန္းပုဆိုးေခၚတဲ့ လံုခ်ည္အဆင္းဆန္းမ်ားကို၀တ္ဆင္ၾကကာ ကစားရႊင္ျမဴးၾကသည္ကုိျမင္ရသည္ျဖစ္၍ မိမိလည္း၀တ္ပန္းလံုျခည္၀တ္ခ်င္လွတာႏွင့္ မိဘမ်ားထံ ပူဆာေတာင္းခံရွာေလတယ္တဲ့။ မိဘမ်ားမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္အတြက္ ၀တ္ပန္းလံုျခည္ကိုမဆိုထားႏွင့္ ရိုးရိုးလံုျခည္ကိုေသာ္မွ ရွာႀကံ၀ယ္ယူႏုိင္ၾကတယ္ေလ။
သို႔ေသာ္လည္း မသိမလိမၼာေသးေသာ သားသမီးမ်ားဆိုတာက မိဘမ်ားဘယ္လိုအေျခအေနရွိေနသည္ကိုမဆင္ျခင္၊ မိမိတို႕၀တ္ဆင္လိုခ်င္ၾကသည္ကုိသာအေရးထားၿပီး ေပးမလား မေပးဘူးလားစသည္ျဖင့္အက်ပ္ကိုင္ကာ ေဆာင္းဆိုၾကၿမဲထံုးတမ္းေပါ့ေနာ္။
မိဘမ်ားက ဟဲ့ခ်စ္သမီး ၀တ္ပန္းလံုခ်ည္ဆိုတာ အဘိုးမ်ားစြာထုိက္တန္သည္ျဖစ္၍ ငါတို႔လိုဆင္းရဲသားမ်ားမွာ ၀ယ္ယူႏုိင္ေသာအင္အားမရွိၾကေခ်။ သင္သည္ေျပာဆိုမရ တကယ္တမ္းလိုခ်င္လွတာျဖစ္ရင္ သူေဌးႀကီးမ်ားအိမ္ကို သြားေရာက္အေစခံ လုပ္ေခ်ေတာ့။ သံုးႏွစ္ေလာက္အေစခံလုပ္ရင္ျဖင့္ ၀တ္ပန္းလံုခ်ည္ကိုရပါလိမ့္မည္ဟု ေျပာေလတယ္တဲ့။
ထိုအခါ သမီးျဖစ္သူမိန္းကေလးမွာ ၀တ္ပန္းလံုခ်ည္ကို ၀တ္ခ်င္လွသည့္စိတ္ေဇာထက္သန္လွတာႏွင့္ ဆင္းရဲမည္ကိုမွ် မစဥ္းစားႏုိင္ရွာေတာ့ဘဲ တခါထဲ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးအိမ္ကိုသြားေရာက္ကာ ၀တ္ပန္းလံုခ်ည္ရဖို႔အေရးေဆြးေႏြးေျပာဆိုကာ အေစခံအလုပ္ကို ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေလတယ္တဲ့ေနာ္။ တဏွာေလာဘမ်ား ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းသလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ကသိႏုိင္ၾကဖို႔ေပါ့။
အမ်ဳိးသမီးကေလး၏ ပတ္၀န္းက်င္လံုခ်ည္ရဖို႔အေရးအတြက္ ထက္ျမက္ေသာစိတ္ထားျဖင့္အလုပ္ကိစၥအျဖာျဖာတုိ႔၌ ေရွာင္ခြါခိုကပ္ျခင္းမရွိ တိက်မွန္ကန္စြာေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္သည္ကို သူေဌးႀကီး သူေဌးကေတာ္ႀကီးတို႔က ႏွစ္သက္အားရေက်နပ္သေဘာက်သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သံုးႏွစ္မျပည့္ခင္ ၀တ္ပန္းလံုခ်ည္တစ္စံုကိုေပး၍ျပန္လႊတ္လိုက္တယ္တဲ့။
ထိုအခါ အမ်ဳိးသမီးေလးကလဲ ႏွစ္သက္ၾကည္ႏႈး အထူး၀မ္းသာရႊင္လန္းစြာျဖင့္ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့၍ လမ္းခရီးအၾကား၌ ေရကန္ကိုေတြ႕တာႏွင့္ ေရမိုးခ်ဳိးၿပီးမွ ၀တ္ပန္းလံုခ်ည္ကို၀တ္ဆင္ရေတာ့ေပမည္ဟု ေရကန္အနီးသို႔သြားေရာက္ေရခ်ဳိးရန္ ျပင္ဆင္ေနခိုက္မွာပင္ ရဟႏၱာကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးတစ္ပါး ဆြမ္းခံလာရင္း သူခုိးမ်ားက သကၤန္းကိုလုယူသြားသည့္အတြက္ ဖက္သစ္ရြက္မ်ားကို၀တ္ဆင္ကာ ဆြမ္းခံလာသည္ကိုေတြ႕ျမင္ရသျဖင့္ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးေလးက စဥ္းစားဆင္ျခင္သည္မွာ ငါသည္ေရွးအခါက ဒါနကုသိုလ္နည္းပါးသည့္အတြက္ လူ႔ဘ၀ကိုရလာေသာ္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးလ် ေအာက္တန္းက်သည္ျဖစ္၍ ၀တ္ပန္းလံုခ်ည္ေလးတစ္စံု၀တ္ဆင္ရဖို႔အတြက္ သူတစ္ပါးတို႔အိမ္၌ သံုးႏွစ္တာကာလၾကာေအာင္ အေစခံကၽြန္အျဖစ္ျဖင့္ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ ေနထုိင္ရွာႀကံခဲ့ရေပသည္။ ထိုကဲ့သို႔ သံုးႏွစ္တိုင္တိုင္ ကၽြန္ခံ၍ဆင္းရဲဲပင္ပန္းစြာ ရလာေသာ ၀တ္ပန္းလံုခ်ည္ကို ယခုဘ၀အတြက္ ေျမွာ္ကိုးခင္မင္၀တ္ဆင္ျခင္း မျပဳေတာ့။ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ေရာက္ရသည့္တိုင္ေအာင္ ေနာင္အစဥ္ထာ၀ရ ခ်မ္းသာရတံုျပည့္စံုေစသည့္ အလွဴဒါန ျမတ္ပုညကိုသာလွ်င္ အဆင္သင့္တံုးျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ျမွဳပ္ႏွံ၍ထားရေပေတာ့မည္ဟု ႀကံစည္စဥ္းစားထက္သန္ေသာ ေစတနာသဒၶါတရားျဖင့္ ေထရ္ရွင္ဘုရားအား နိဗၺာန္ေမွ်ာ္ကာ ၀တ္ပန္းလ်ာျမတ္
သကၤန္းကို လွဴဒါန္းဆပ္ကပ္လိုက္ေလတယ္တဲ့။
ထိုသို႔ဆက္ကပ္ေသာ ၀တ္ပန္းလ်ာသကၤန္းကို ရဟႏၱာေထရ္အရွင္က ယူငင္ကာ၀တ္ဆင္ျမန္းလိုက္သည္ကို သကၤန္းလ်ာဒါယိကာမိေလးဖူးေတြ႕ရသည့္အခါ ၾကည္ညိဳလုိ႔မဆံုး ပီတိလံုးၾကြ၀မ္းေျမာက္လွတာႏွင့္ ပတၳနာဆုထူးမ်ားကို ပန္ဆြတ္ခူးလိုက္သည္မွာေအာက္ပါဂါထာကေလးအတိုင္း ျဖစ္ေပတယ္တဲ့။
ဣမိနာ ယာ၀ နိဗၺာနံ၊ အဘိရူပါ ဘ၀ါမဟံ။
ပႆႏၱာ သကလာ ေပါသာ၊ ဥမၼာဒႏၱဳ ၀ိသညိကာ။
ဆင္းရဲေအာက္က် တပည့္ေတာ္မသည္သံုးႏွစ္တိုင္တိုင္ သူတပါးအိမ္မွာအေစခံသူရင္းငွါးအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနထိုင္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ရရွိလာေသာ ၀တ္ပန္းပုဆိုးေခၚေသာဤလံုခ်ည္ကို သကၤန္းလ်ာအျဖစ္ျဖင့္ ေနာင္ခါထင္ရွားေကာင္းစားခ်မ္းသာဖို႔အေရးကို ေျမွာ္ေတြးမွန္းဆ၀င္စံရသည့္အျဖစ္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေလရာရာ သံသရာဘ၀တိုင္း၌ အပါယ္ငရဲစံတဲ့ ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔မွ ကင္းလြတ္ရသည္ျဖစ္၍ လူနတ္ခ်မ္းသာ အျဖာျဖာတို႔ကို ခံစားရၿပီးလွ်င္ အထူးအားျဖင့္ ရုပ္ဆင္းအဂၤါလကၡဏာတို့သည္ ေရႊစင္ရုပ္သဖြယ္ မိုးနတ္မယ္ကဲ့သို႔ တင့္တယ္လွပအခ်ဳိးက်သည္ျဖစ္၍ ျမင္ျမင္သမွ်ေသာ ေယာက္်ားအားလံုးတို႔သည္ မတည္ဣေျႏၵယြင္းေသြခ်က္ခ်င္ သတိကင္း၍ ရႈးသြတ္ျခင္းသို႔ေရာက္ရေစသတည္းဟူ၍ သကၤန္းဒါကိကာမ အမ်ဳိးသမီးေလးသည္ ေယာက္်ားမ်ားကို မိမိအားေအာက္တန္းစားအေနျဖင့္ အေရးမစိုက္ၾကသည္ကို စိတ္နာလြန္းလွ၍ ဆုေတာင္းလိုက္တာထင္ပါရဲ႕။
ထိုအမ်ဳိးသမီးေလးသည္ ထိုဘ၀၌ အသက္ထက္ဆံုးေနထိုင္ၿပီး၍ ေသလြန္တဲ့အခါ နတ္ျပည္၌ တႀကိမ္ျဖစ္ၿပီးေနာက္သိ၀ိတိုင္း အရိ႒ပုရၿမိဳ႕ႀကီး၀ယ္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ သိရိဋိ၀စၧသူေဌးႀကီး၏ သမီးရတနာကေလးျဖစ္လာ၍ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ျမင္ျမင္သမွ်မိန္းမ ေယာက္်ားတို႔သည္ တိမ္းပါးရူးမူးမတတ္ ေလးျမတ္စဘြယ္တင့္တယ္ေသာအဆင္း အေရာင္ရွိသည္ျဖစ္၍ ဥမၼာဒႏၱီဟူေသာ အမည္ကိုမွည့္ေခၚၾကေလတယ္တဲ့။
ထိုအမ်ဳိးသမီးကေလးသည္ ၁၆ႏွစ္အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါမွာ ျမင္သမွ်ေသာလူအေပါင္းတို႔သည္ လူထက္မက နတ္သမီးတမွ်ကဲ့သို႔ ေခ်ာေမာလွပေသာ ရုပ္ဆင္းဒဏ္ကိုမခံႏုိင္ၾကသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္တိမ္းခၽြတ္ရႈးသြပ္ၾကရေလတယ္တဲ့။
ထိုထက္မကအေလာင္းေတာ္သိ၀ီဘုရင္မင္းႀကီးနဲ႔တကြ လကၡဏာၾကည့္ရႈ႕ရန္လာၾကေသာ မင္းပုဏၰားႀကီးမ်ားပါ အားလံုးျမင္ျမင္သမွ်ေသာ ေယာက္်ားအေပါင္းတို႔ ေဖာက္ျပားတိမ္းခၽြတ္ရူးသြပ္ျခင္းသို႔ေရာက္ၾကရေလတယ္တဲ့။
အင္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုသိုလ္ျပဳကာဆုေတာင္းမႈတိမ္းပါး၍ လူအမ်ားဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ၾကရေပတယ္ေနာ္။ ထိုအေၾကာင္းအရာကို ရႈစားဆင္ျခင္၍ ေနာင္အစဥ္မလြဲမွားေစေအာင္သတိျပဳေရွာင္ၾကဥ္တတ္ၾကဖို႔ေပါ့။
ဆရာေတာ္ဦးပညာေဇာတ
(သာသနဓဇ သီရိပ၀ရ ဓမၼာစရိယ)
ေခတ္မွီတရားေဒသနာေတာ္ေပါင္းခ်ဳပ္
No comments:
Post a Comment