ျမန္မာ့ရိုးရာ ၁၂-လရာသီပြဲေတာ္မ်ားအနက္ တန္ေဆာင္မုန္းလဟာ တမူထူးျခားတဲ့ လျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလမွာ
တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲေတာ္၊
ကထိန္သကၤန္း အလွဴပြဲေတာ္၊
မသိုးသကၤန္း ရပ္လုပ္ပူေဇာ္ပြဲေတာ္၊
မဲဇလီဖူးသုပ္ ေ၀ငွေသာပြဲေတာ္၊
က်ီးမႏိုးပြဲေတာ္၊
သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ ပြဲေတာ္တို႔ကို က်င္းပေလ့ရွိၾကပါတယ္။
မသိုးသကၤန္းဆိုသည္မွာ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ အခါက ....မိေထြးေတာ္ေဂါတမီ အမွဴးျပဳတဲ့နန္းတြင္းသူ မ်ားက တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို သကၤန္းလွဴဒါန္းဖို ့ စီစဥ္ၾကပါတယ္ .... ဒီအခါမွာ ပဇာပတိေဂါတမီ မိဘုရားၾကီးက သူ႕သားေတာ္ ျမတ္ဗုဒၶကို ကပ္လွဴမယ့္ သကၤန္းကို ေန႕ မကူးေစပဲ တစ္ရက္ထဲနဲ ့အျပီး အစီး ရက္လုပ္ရန္ စီစဥ္ပါတယ္ အဲ့ဒီေခတ္အခ်ိန္အခါက အ၀တ္အထည္ ဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္ရက္ကန္းစင္မွာ ကိုယ္တိုင္ရက္လုပ္ရတာပါ ။ရက္လုပ္တာေရာ၊ ခ်ဳပ္တာေရာ ၊ေဆးဆိုး တာေရာ အားလံုး ကို အာရုဏ္တက္ခ်ိန္မွာ ကပ္လွဴႏိုင္ရန္အတြက္ တစ္ညတည္းႏွင့္ အျပီးရက္လုပ္ ေသာသကၤန္းကို မသိုးသကၤန္းဟုေခၚပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ တစ္ရက္ထဲ အျပီး ေန႕မကူးေစပဲ ကပ္လွဴရတဲ့သကၤန္းပါ ( ျမတ္ဘုရားကိုဆြမ္းခဲဘြယ္ ေဘာဇဥ္ ကပ္သလိုပါ ခ်က္ျပီးျပီးခ်င္း မကပ္ပဲေနာက္ေန႕ကူးမွကပ္ရင္ သိုးသြားသလိုပါ ကထိန္သကၤန္း ကလဲဒီလိုပါပဲ လွဳျပီးတာနဲ႕ ေနာက္ေန႕အာရံု မတက္ခင္ ကထိန္ခင္း ရတာပါ မခင္းရင္ ဒီသကၤန္းဟာ အဲ့သံဃာအတြက္ သိုးသြားပါျပီ မသိုးသကၤန္းမမည္ေတာ့ပါ ဒါေၾကာင့္ ၾကိဳကပ္ ထားလို႕မရပါဘူး ) အခ်ဳိ ့ေသာေဒသမ်ားတြင္မသိုးသကၤန္း ကပ္လွဴပြဲမ်ားကို ယေန ့ေခတ္အထိ က်င္းပေနၾကပါေသးသည္။ ကထိန္သကၤန္း မသိုးသကၤန္းဆိုတာ ဒီကေနစတင္ျဖစ္ေပၚ လာတာလို႕ ပဲေကာက္ ခ်က္ခ်ရမွာပါ ။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ဆက္လက္ တည္တံ့ လာေသာ... ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ ကတည္းက သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ဓေလ့ျဖစ္ပါသည္။
ဒါေၾကာင့္ ကထိန္ခင္းဖုိ႔အတြက္ လွဴဒါန္းတဲ့သကၤန္း အလွဴခံရလာတဲ့သကၤန္းကို ဒီေန႔မခင္းျဖစ္ဘူးဆိုရင္ ေနာက္တစ္ေန႔ အရုဏ္မတက္ခင္အတြင္းမွာ ကထိန္မခင္းျဖစ္ဘူးဆုိရင္ ေနာက္တစ္ေန႔ အရုဏ္လြန္သြားတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ အဲဒီသကၤန္းဟာ သိုးသြားတဲ့သကၤန္း ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ ကထိန္သကၤန္းကို အလွဴခံျပီးတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ ေနာက္တစ္ေန႔ အရုဏ္မတက္ခင္အတြင္းမွာ သံဃာေတာ္မ်ားက ျပီးဆံုးေအာင္ ကထိန္ခင္းၾကရပါတယ္။
တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ မယ္ဇလီဖူးသုပ္ စားရျခင္းအေၾကာင္းရင္းမွာ
တန္ေဆာင္မုန္းလအခါတြင္ ေဆးပင္အေပါင္းကုိ ေစါင့္ေသာနတ္တုိ ့သည္ မယ္ဇလီပင္ေစါင့္နတ္မင္းအား တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း လ
ာေရာက္ခစားၾကသည္။မယ္ဇလီဖူးကုိ စားသုံးခဲ့ေသာ္ ၊(၉၆)ပါး
ေသာ ေရာဂါမ်ားကင္းရွင္း၍ ဘုန္းႀကီးအသက္ရွည္နိဳင္သည္ ဟု ၊“သာရေကာမုဒိ” ေဆးက်မ္း ကျပဆုိပါသည္။
ထုိ ့ေၾကာင့္ ၊ ျမန္မာ့ေရွးရုိးအစဥ္အလာအရ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ အခါသမယတြင္ ၊မယ္ဇလီဖူး ကုိအဆာစုံစြာသုပ္၍ မိသားစု၀င္မ်ားအားလုံးစားသုံးကာ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားအားလည္း ၊ မယ္ဇလီဖူးသုပ္အထုပ္ငယ္မ်ားကုိ ေဆး၀ါးအျဖစ္ေပးေ၀လ်က္ ဒါနျပဳေလ့ရွိၾကပါသည္။
နကၡတ္၊ ၾကယ္တာရာ စုံညီစြာေပၚထြန္းေသာေၾကာင့္ ၊ေဆးအာနိသင္မ်ား နိဳးၾကြထက္ျမက္ေစ၍ “ေဆးေပါင္းခသည့္ည” -ဟုလည္း ၊ယုံၾကည္ၾကသည္။
ဤညအခါ၌ ၊ခူး ဆြတ္ တူးေဖၚရရွိေသာ ေဆးပင္ ၊ေဆးရြက္၊ အျမစ္ ၊ အဖု ၊အဥ တုိ ့ကုိ အထူးသိမ္းဆည္းထားကာ အလုိရွိရာအခါ၌ ၊အသုံးျပဳၾကသည္။
လျပည့္ေန ညဥ့္လယ္ လမြန္းတည့္အခ်ိန္၌ ၊ လရိပ္သည္ ေရအျပင္ေပၚက်ေရာက္ေသာအခါ ၊ “လမြန္းတည့္ေရ”
ကုိ ေသာက္သုံး၍ ၊ေဆးအာနိသင္မ်ားျပည့္၀လ်က္ က်န္းမာေရးကုိ ေကာင္းမြန္ေစသည္-ဟု ယူဆၾကသည္။
ဤအခါ၌ ၊ လက္လွမ္းမီရာ ေဆးပင္ ၊ေဆးရြက္တုိ ့ကုိ ခူးဆြတ္ကာစားသုံးေလ့ရွိၾကသည္။
တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ ထြက္ေပၚေသာ“ၾကတၱိကာနကၡတ္”ကုိ နကၡတ္ပညာရွင္တုိ ့က၊ “ေစာရနကၡတ္(ေခၚ) သူခုိး နကၡတ္” ဟု ၊ဆုိေလ့ရွိၾကသည္။ထုိ ့ေၾကာင့္ လျပည့္ေန ့ညအခါတြင္ “က်ီးမနိဳးပြဲ”
(ေခၚ)“သူခုိးကာလ” အျဖစ္ ကေလး ၊ လူငယ္မ်ား ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆာ့ျမဴးေလ့ရွိၾကသည္။
တစ္ညလုံး နံနက္က်ီးမနိဳးမီတုိင္ေအာင္၊ အိမ္ရွင္မသိေစပဲ အလြယ္တစ္ကူ ေတြ ့ရွိခ်ီမနိဳင္ေသာပစၥည္းမ်ားကုိယ ူ၍ လမ္းမတြင္ စုပုံထားျခင္း ၊ပုဆုိး ထမီ ရရာတုိ ့ကုိ အလံထူ၍ထားျခင္း စသည္တုိ ့ျဖင့္ ၊နံနက္အခါ၌ လူ ရယ္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတတ္ၾကသည္။
တစ္ညေနခင္းလု ံး အိမ္ေပါက္ေစ့လုိက္ကာ အလွဴေငြႏွင့္စားစရာမ်ား အလွဴခံၾကၿပီး၊ တစ္ညခင္းလုံး ခ်က္ျပဳပ္၊စားေသာက္ကာ ျမဴတူး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကသည္။
ေငြေၾကးျပည့္စုံသူတုိ ့ကမူ ၊ လျပည့္ေန ့ညတြင္ “မေခၚမုံ ့လုံး”(ေခၚ)မုံ ့လုံးေရေပၚမ်ားေကၽြးျခင္း၊ ၾကက္သားဆန္ျပဳပ္ တုိက္ေကၽြးျခင္း ၊ မယ္ဇလီဖူးသုပ္ေ၀ျခင္းႏွင့္ ပုိက္ဆံႀကဲျခင္း တုိ ့ကုိ ျပဳကာ ၊ ကုသုိလ္
ယူေလ့ရွိၾကသည္။
သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ ပြဲေတာ္ က်င္းပျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းမွာ
အဇာတသတ္မင္းဟာ ေဒ၀ဒတ္ႏွင့္ ေပါင္းမိျပီး ခမည္းေတာ္ ဗိမၺိသာရမင္းကို သတ္ခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ကစျပီး အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ေရာဂါေ၀ဒနာ စြဲကပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ၏မ်က္လံုးေတြကို လွံခ်က္ေပါင္း အရာအေထာင္တို႔နဲ႔ ထိုးဆြျခင္းခံရသလို ေ၀ဒနာစြဲကပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မည္သည့္ေဆးႏွင့္မွ ကုစား၍မရ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခါ ေ၀ဒနာကို ကုစားရန္အတြက္ အမတ္မ်ား၏ အၾကံေပးခ်က္အရ တိတၳိဆရာႀကီး ၆-ေယာက္တို႔ထံ ေရွးဦးစြာ ေရာက္သြားပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တိတၳိဆရာႀကီး ၆-ဦးဟာ အဇာတသတ္မင္း၏ ေရာဂါေ၀ဒနာကို ေပ်ာက္ကင္းရန္ နည္းေပးလမ္းညႊန္မႈ မျပဳႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ေသာကေတြသက္သာေအာင္ ဇီ၀ကအမတ္၏အၾကံေပးခ်က္အရ ျမတ္စြာဘုရားထံသြားေရာက္ဖူးေတြ႔ဖို႔သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားထံေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ ညဟာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညျဖစ္ျပီး ဇီ၀ကဦးေဆာင္တဲ့ မိန္းမစစ္သည္ေတာ္ ၅၀၀တုိ႔ဟာ အဇာတသတ္မင္းၾကီး မေၾကာက္ရြံဖို႔နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ ဆီမီးအလင္းေရာင္ထိန္ထိန္လင္းေစဖို႔ တန္ေဆာင္တိုင္လို႔ေခၚတဲ့ မီးတုိင္ေတြကို ကိုင္ေဆာင္ ထြန္းညီွကာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ကို ထိန္လင္းေစတာကိုအစြဲျပဳျပီး တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္ကို က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။
ဇီ၀ကလွဴဒါန္းတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ကိုေရာက္တဲ႔ခါမွာ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲမွာ တစ္ေထာင္ငါးရာတစ္ဆယ္ေသာ ရဟန္းအေပါင္းျခံရံလ်က္ တင္႔တယ္သပၸါယ္စြာသီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရားကုိေတြ႔ျမင္ လုိက္ရတဲ႔အခါ အဇာတသတ္ဟာ ၾကည္ညိဳေသာသဒၶါတရာေတြ ျဖစ္ပြားျပီးျငိမ္သက္တည္ၾကည္ေသာ ရဟန္းတုိ႔ကိုေရွးကတစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ်မျမင္ဘူးပါလားတကားလုိ႔တည္ၾကည္ေသာစိတ္ထားျဖင္႔
နုတ္မွေရရြတ္ျပီး အလြန္ၾကည္ညိိဳသြားပါေတာ႔တယ္။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားကုိ သာမညဖလသုတ္ကုိေဟာၾကားေသာ္လည္း အဇာတသတ္ဟာ ဘုရားရွင္ထံမွ တရားေတာ္ကုိ ၾကည္ညိဳသဒၶါပြားနာၾကားျပီး တရားသျဖင္႔မင္းျပဳခဲ႔ေပမယ္႔ ေဒ၀ဒတ္ဟူေသာပညာမဲ႔ယုတ္မာသူကုိ မွီ၀ဲဆည္းကပ္မွုေၾကာင္႔ အဇာတသတ္ဟာၾကီးေလးေသာအမွားၾကီးျဖစ္တဲ႔ ကံၾကီးငါးပါးထဲက ပိတုဃာတကအဖကိုသတ္တဲ႔ကံျဖစ္ေသာ ဖခင္ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးကုိ သတ္မိတဲ႔ကံ
ေၾကာင္႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာတရားေတာ္ကုိနာၾကားေပမယ္႔ ေသာတပတိၱဖိုလ္မရပဲေနာင္တမလြန္ ဘ၀မွာလည္း အပါယ္ငရဲ၌ က်ခဲ႔ရပါတယ္။
သာမညဖလ တရားေတာ္ကို နာၾကားလိုက္ရသည့္အတြက္ အဇာတသတ္မင္းအဖို႔ အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာလည္း ျငိမ္းေအးေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါတယ္။ဒါတင္မကပဲ ခမည္းေတာ္ကို သတ္ခဲ့မိတဲ့ သူရဲ႕အမွားကိုလည္း ႀကီးစြာေနာင္တရခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားထံမွာ
(၁) (ခမည္းေတာ္ကို သတ္ခဲ့မိတဲ့ အျပစ္ကို) ၀န္ခံျခင္း၊
(၂) (ခမည္းေတာ္ကို သတ္ခဲ့မိတဲ့ အျပစ္ကို) ေတာင္းပန္ျခင္း၊
(၃) (ထိုကဲ့သို႔ေသာ မေကာင္းမႈကို ေနာင္တဖန္မလုပ္ေတာ့ပါ ဟု) ကတိေပးျခင္း၊
တုိ႔ကိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
အဇာတသတ္မင္းၾကီးဟာ သာမညဖလသုတ္ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရျပီး သူ႕အျပစ္ေတြကိုဒီလို ကုစားခဲ့တာေၾကာင့္ မဟာ အ၀ီစိ ငရဲတြင္ မက်ေရာက္ေတာ့ဘဲ အျပစ္ဒဏ္ ေပါ့တဲ့ ေလာဟကုမၻီ ငရဲ၌သာ က်ေရာက္ၿပီး ေနာင္ေသာအခါမွာ ၀ိဇိတာ၀ီ မည္တဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါျဖစ္ျပီး ကၽြတ္တမ္း၀င္ရ ပါလိမ့္မယ္။
သာမည ဖလ = ရဟန္းျပဳျခင္း၏ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြကေတာ့------
၁။ မင္းခစားဘဝႏွင့္ မင္းျပစ္ မင္းဒဏ္မွ လြတ္ကင္းျခင္း အက်ဳိး။
၂။ အခြန္ထမ္းေဆာင္မႈ မွ လြတ္ကင္းျခင္း အက်ဳိး။
၃။ ပါတိေမာကၡ သံဝရသီလ ႏွင့္ ျပည့္စုံသျဖင့္ အပါယ္ေဘးမွ ကင္းေဝးျခင္း အက်ဳိး။
၄။ ဒုစရုိက္ကုိ ေရွာင္သျဖင့္ ဒုစရုိက္ ဒုကၡ မွ ကင္းလြတ္၍ စူဠ သီလ ႏွင့္ျပည့္စုံ ျခင္း အက်ဳိး။
၅။ ပြဲသဘင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ကစားပြဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး မေကာင္းေသာစကားအမ်ဳိးမ်ဳိး တုိ႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ သျဖင့္ ထုိဒုကၡမ်ားမွ ကင္းလြတ္၍ မဇၥ်ိမ သီလႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း အက်ဳိး ။
၆။ နကၡတ္ေဗဒင္ ၊ယၾတာ လကၡဏာ ေဆးကုျခင္း စသည္တုိ႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္ အာဇီဝ ပါရိသုဒၶိ သီလ ႏွင့္ ညီညြတ္၍ မဟာသီလႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္းအက်ဳိး ။
၇။ ဣေျႏၵ ၆ပါး ၌ အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္စည္းႏုိင္ျခင္း အက်ဳိး။ (ဤ သည္တုိ႔ကား အေျခခံ သီလမ်ားျဖစ္ပါသည္)။
၈။ သတိ ႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္း အက်ဳိး။
၉။ သမၸဇဥ္ (ဆင္ျခင္တုံ ) တရားႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း အက်ဳိး။
၁၀။ သေႏၲာသ ( ေရာင့္ရဲျခင္း) အက်ဳိး။
အေျခခံသီလ ၊သတိ သမၸဇဥ္ ၊ သႏၱဳ႒ီ တရားမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ရဟန္းသည္ သမထ ဝိပႆနာ တရားကုိ ဆက္လက္အားထုတ္ပါက ေအက္ပါ အက်ဳိး မ်ားကုိ လက္ေတြ႔ ခံစားရရွိႏုိင္ပါေသးတယ္။
၁၁။ နီဝရဏ ငါးပါးမွ လြတ္ကင္းျခင္း အက်ဳိး
၁၂။ စ်ာန္တရား ရႏုိင္ျခင္း အက်ဳိး
၁၃။ ဝိဇၨာ ရွစ္ပါး ႏွင့္ ျပည့္စုံ၍ မဂ္ ဖုိလ္ ရႏိုင္ျခင္း အက်ဳိး။
ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္
လွဴကထိန္သကၤန္းႏွင့္၊
မဂ္လမ္းတဲ့ ဆုပန္ရြယ္
သည္ခ်ိန္ကုိ ေရႊမုံၾကဲလုိ႕
ခဝဲေရႊၾကာရင္းမွာ၊ သင္းရနံၾကြယ္
ေကာင္းကင္လယ္
ထက္ဝယ္ဘုံဦး
ေရႊစႏၵာနွင့္
ၾကတၱိကာ ၾကယ္ေရာင္စြန္းတယ္
ထြန္းထိန္လုိ႕ျမဴး။
ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ျပည့္ပါေစ။
No comments:
Post a Comment