တစ္ကိုယ္ေကာင္လံုးႀကီးကိုေခ
ကိုၾကည့္ရင္ ေလ်ာင္း ထိုင္ ရပ္ သြား လႈပ္
ရွားတည္ၿငိမ္ေနတဲ့အမႈအရာေတြ
ပံုပန္းသ႑ာန္ အေရာင္အဆင္းေတြကုိေတြ႕
မယ္။ ပကတိမ်က္စိနဲ႔ျမင္လို႔ရတယ္။
ရင္ထပ္ျမင္ေနရင္လည္း ဒီကိုယ္ေကာင္ႀကီး
က မေျပာင္းလဲပါဘူး။ အမူအယာေတြသာ
ေျပာင္းလဲေနတယ္။
ခႏၶာဆုိတာက ကိုယ္ေကာင္ႀကီးဖြဲ႔စည္းထား
မႈ အေျခခံ႐ုပ္သေဘာ၊ နာမ္သေဘာေတြကို
ေခၚတာ။ ႐ုပ္ခႏၶာနာမ္ခႏၶာတရားေတြကို
ရင္ ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲေနတာေတြ႕
ပံုပန္းသ႑ာန္ အေရာင္အဆင္း မပါဘဲ ဓမၼ
သေဘာသက္သက္မွ်သာလို႔သိမယ္။ပ
မ်က္စိနဲ႔မျမင္ႏိုင္ဘူး။ ဉာဏ္မ်က္စိနဲ႔သာျမင္
ႏုိင္မယ္။ျမင္ၿပီးရင္လဲျမင္
လဲတဲ့ သေဘာပဲ ေတြ႕မယ္။ ျမင္ဆဲခဏမွာ
ကို ေျပာင္းလဲတဲ့သေဘာပဲရွိတယ္လိ
ႏုိင္တယ္။
ေရစီးဆင္းေနတဲ့ျမစ္တစ္စင္းက
ေပါ့။ ျမစ္ကိုၾကည့္ရင္ ျမစ္ရဲ႕အက်ယ္၊ အ
ေကြ႕အေကာက္၊ အေရာင္အဆင္း၊ ပံုသ
႑ာန္ေတြကိုျမင္ေနရတယ္။ခုၾကည
ဒီျမစ္၊ ဒီပံုစံ၊ ေနာင္ၾကည့္လည္း ဒီျမစ္၊ ဒီ
ပံုစံ။ မေျပာင္းလဲဘူး။ တကယ္လို႔သာ စီး
ဆင္းေနတဲ့ေရကို ဂ႐ုစိုက္ၾကည့္ရင္ တသြင္
သြင္စီးေနတဲ့သေဘာ၊ ေရြ႕ေနလႈပ္ရွားေန
တဲ့သေဘာေတြကို ေတြ႕မယ္။ ျမစ္တစ္စင္း
ရဲ႕ပံုစံကို ဂ႐ုမျပဳမိေတာ့ဘူး။ စီးသြားတဲ့ေရ
ဟာ ေနာက္တစ္ခါျပန္မစီးေတာ့ဘူး။
အသစ္သာ ထပ္စီးသလို ႐ုပ္ခႏၶာ နာမ္ခႏၶာ
ေတြလည္းျဖစ္ၿပီးသြားရင္ ဒီခႏၶာေတြျပန္မ
ျဖစ္ေတာ့ဘူး.။ အသစ္အသစ္ ခႏၶာပဲထပ္
ျဖစ္တယ္လို႔ အသိဉာဏ္ေပၚႏုိင္တယ္။
ေရစီးဆင္းမႈေတြ ေပါင္းစပ္ၿပီး ျမစ္လုိ႔ေခၚရ
သလို ျဖစ္ပ်က္ခႏၶာေတြ ေပါင္းစပ္ၿပီးကိုယ္
လို႔ေခၚတာပါ။ ခႏၶာရဲ႕ေဖာက္ျပန္တဲ့သေဘာ
နဲ႔ ကိုယ္ေကာင္ႀကီးရဲ႕တည္ၿငိမ္လ
အယာေတြရဲ႕သေဘာဟာ ကြဲကြဲျပားျပားသိ
သာႏုိင္ပါတယ္။ဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္ရ
ခြဲျခားသိလာမယ္။
ဓမၼဒူတအရွင္ေဆကိႏၵ
အလုပ္ေပး၀ိပႆနာအေမးအေျဖမ်ား
No comments:
Post a Comment