အဘိဓမၼာရဲ႕ အဖြင္႔က်မ္ းတစ္ေစာင္ျဖစ္တဲ႔ အဌသာလိနီက်မ္း
အ႒ကထာမွာ လာတဲ႔ ဥပမာပါ။ က်မ္းဆရာႀကီးေျပာျပထား
တာက အလြန္ရွင္းပါတယ္။ သူေျပာျပထားတာက
“သရက္သီးသီးေနတဲ႔ သရက္ပင္ေအာက္မွာအိပ္ေပ်ာ္ေန
လူတစ္ေယာက္ ဥပမာနဲ႔ ေျပာျပထားပါတယ္။ သူႏႈိင္းယွဥ္ျပ
ထားတာက.....
၁။ သတၱ၀ါတုိင္း၌ ျမင္စိတ္၊ၾကားစိတ္ စသည့္ စိတ္အစဥ္ တခုခု
(၀ီထိ) မျဖစ္ ခင္မွာ ေရွးဦးစြာ မသိစိတ္(ဘ၀င္စိတ္)ျဖစ္ေနျခင
သည္ လူတစ္ေယာက္၏ သရက္ပင္ေအာက္၌ အိပ္ေပ်ာ္ေနျခင္း
ႏွင္႔ အလားတူ၏။
၂။ ျမင္စိတ္စသည့္ စိတ္အစဥ္ (၀ီထိအစဥ္)ျဖစ္လာႏုိင္ရန္ မ်က္စိ
အၾကည္႐ုပ္ (စကၡဳပသာဒ႐ုပ္)၌ အျဖဴ၊အနီ၊ အ၀ါစတဲ႔ အဆင္း
အာ႐ုံ၏ ထိခုိက္ျခင္းသည္ သရက္ပင္ေအာက္၌ အိပ္ေနတဲ႔လူ
အနီးနား၀ယ္ သရက္သီးေႂကြက်ပုံႏွင္႔ အလားတူပါတယ္။
၃။ မသိစိတ္ (ဘ၀င္)အစဥ္ကုိ ျဖတ္၍ျမင္စိတ္ျဖစ္ဖုိ႔ အသိေပးတဲ႔
သေဘာ (အာ၀ဇၨန္း) ျဖစ္လာျခင္းသည္ သရက္ပင္ေအာက္ အိပ္
ေနသူ အနီးအပါး၀ယ္ သရက္သီးေႂကြက်သံေၾကာင္႔ ႏုိးလာသည္
ႏွင္႔ အလားတူ၏။
၄။ ျမင္စိတ္ျဖစ္ၿပီးအျဖဴ၊ အနီစသည့္ (႐ူပါ႐ုံ)ကုိ ျမင္ျခင္းသည္
ေခါင္းၿမီးျခံဳကုိ ဖြင္႔၍ၾကည့္ျခင္းႏွင္႔ အလားတူ၏။
၅။ ယင္းစိတ္သေဘာကုိသမၸဋိစၦိဳင္
ထုိလူ၏ သရက္သီးကုိ လွမ္း၍ ယူငင္ျခင္းႏွင္႔အလားတူ၏။
၆။ ယင္း ခံယူၿပီးတဲ႔ စိတ္သေဘာကုိ သႏၱီရဏ(စုံစမ္းျခင္း)
သေဘာျဖင္႔ ေကာင္း/
သရက္သီးကုိ အေကာင္းလား/
စသည္ျဖင္႔ စမ္းၾကည့္ျခင္းႏွင္႔ အလားတူ၏။
၇။ ၀ုေ႒ာ (ဆုံးျဖတ္ခ်က္) စိတ္ျဖင္႔ မိမိျမင္တဲ႔ သေဘာကုိ ဒါက
ေကာင္းတဲ႔ သေဘာကုသုိလ္ပဲ၊ဒါက မေကာင္းတဲ႔ သေဘာ အကု
သုိလ္ပဲဟု ဆုံးျဖတ္ျခင္း သည္ ထုိလူ၏သရက္သီးကုိ ႏွိပ္ကုိင္၊ နမ္း
႐ွဴၾကည့္၍ သရက္သီးမွည့္မွန္း၊ စားျဖစ္မွန္းသိတာႏွင္႔ အလားတူ၏။
၈။ ေဇာအဟုန္ျဖင္႔ မိမိျမင္တဲ႔ အဆင္းအာ႐ုံအရသာကုိ ခံစားျခင္းသည္
ထုိ လူသား၏သရက္သီးမွည့္ေန၍အရသာခ
အလား တူ၏။
၉။ ထုိ႔ေနာက္ တဒါ႐ုံ (ဆုံးျဖတ္ခ်က္) သေဘာ၏ ေဇာစိတ္အစဥ္၏
အာ႐ုံကုိ ဆက္လက္တာ၀န္ယူလွ်က္ ကုသိုလ္ဆုိ ကုသုိလ္အလုိက္၊
အကုသုိလ္ဆုိ အ ကုသိုလ္အလုိက္ ဆက္လက္ျဖစ္ကာ လက္ခံလုိက္
ျခင္းသည္ သရက္သီးကုိ ၀ါမ်ိဳးခ်လုိက္ၿပီး အရသာ ခံေနျခင္းႏွင္႔
အလားတူ၏။
၁၀။ ထုိ႔ေနာက္ စိတ္အသစ္ တစ္ပါး မျဖစ္ မခ်င္း မသိစိတ္မ်ား (ဘ၀င္
စိတ္မ်ား)ဆက္လက္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီလုိ ျဖစ္ေနတဲ႔ သေဘာကေတာ႔
သရက္သီးစားၿပီး ျပန္ၿပီးေခါင္းၿမီးျခံဳကာ အိပ္တဲ႔ လူရဲ႕ ဥပမာႏွင္႔ အလား
တူပါတယ္။
No comments:
Post a Comment