ေဒါသသမား၏ စရိုက္

ေဒါေသာ စ႑န သဘာ၀ေတာ ေယသုေယ်န နိရယံ ဂစၦႏၱိ။

ေဒါသသည္ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္ ထန္ျမက္ေသာ သဘာ၀ ရိွျခင္းေၾကာင္႔……..
ေဒါသအိုးထမ္း စိတ္သရမ္းသမားတို႔လည္း……..
အမ်ားအားျဖင္႔ ညွဥ္းဆဲပံုၾကမ္း ငရဲခန္းသို႔ ျမန္းရတတ္သည္၊ သုိ႔မဟုတ္ ေစတနာ အလိုက္ ထိုက္သင္႔ေသာ အျပစ္ဒဏ္ ခံယူၾကပါကုန္။

ေဒါသစရိုက္ေခၚ မၾကိဳုက္က်င္႔ အက်င္႔မ်ား ထားေလသူသည္လည္း ထစ္ခနဲဆို ရွဴးရွဴးရွဲရွဲမ်ားျဖင္႔သာ ဦးစြာတံု႔ျပန္တတ္၏။ ထုိ႔ေနာက္တြင္မွ ဆဲသင္႔ဆဲ ခၽြဲသင္႔ခၽြဲ ျပဳက်င္႔ ၏။ တိုက္တန္တိုက္၊ ၾကိဳက္တန္ၾကိဳက္ျပဳလုပ္၏။ ခ်ဴသင္႔ခ်ဴ ယူသင္႔ယူဆက္္ဆံ၏။ အခါးခ်ိဳးခံထားေသာ ခံအိုးထဲသို႔ ထန္း၏ပင္က်ရည္ အခ်ိဳမ်ား မည္မွ်ပင္က်က် ခါးသြား ရသည္႔ပမာတည္း။

ေဒါသသမားကား မည္မွ်အာရံုေကာင္းမ်ားႏွင္႔ ထိုးမိပါေစ၊ တစ္ၾကိမ္မွာ ေစြၾကည္႔ၾကည္႔တဲ႔ကာ ျပီးေျပသြားတတ္၏။ အင္မတိ အင္မတန္ ေကာင္းေနသည္ကိုပင္ ျပံဳးျပရံုမွ်ရိွ၏။

သူ မႏွစ္ျခိဳက္ သေဘာခ်င္း မတိုက္ေသာ မၾကိဳက္အာရံုမ်ိဳး တိုးမိပါမူကား ယမ္းေပၚမီးေတာက္ ေျမြေဟာက္ဦးေခါင္း တုတ္ႏွင္႔ ေခါက္မိသည္႔ပမာ ေစြ႔ေစြ႔ခုန္ တုန္ခါတက္လာတတ္္၏။ တုံ႔ျပန္မွဳ လည္းလက္မေႏွး ၊ ရန့္ျငိဳး ၊ ရန္ခိုးမ်ားလည္း အေတးထားတတ္၏။ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထို၀တၱဳအာရံုႏွင္႔ ပက္ပင္းၾကံဳၾကံဳရေသာ္………

ျမင္မွမျမင္ရေသး ယခင္ေၾကြးေဟာင္းဆီသို႔ တိုက္ရိုက္ေျပးျပီ။
ၾကားမွမၾကားရေသး ယခင္ေၾကြးေဟာင္း နံေဘး အေျပးေလး ေရာက္သြားျပီ။
ရာဂၾကီးသမားကဲ႔သို႔ အာရံုမွ်င္ ငါစဥ္တိုက္ လိုက္မေနျပီ။
ရာဂၾကီးသမားကား ႏြားထီးေ၀ွ႔နည္း ဘာဘာညာညာ အသံမေပး၊ သူ႔နံေဘး ေျပးေဆာင္႔မည္။

ေမ်ာက္သည္ ငပိကို အလြန္မုန္း၏။
အကယ္တိတိ….. လူတို႔ကား ထိုေမ်ာက္၏ ေဆာ႔ကစားျခင္းကို သည္းညည္းမခံ ႏိုင္ေတာ႔သျဖင္႔ ထိုေမ်ာက္၏ လက္ဖ၀ါးမွာပင္ ငပိျဖင္႔တို႔ေပးျငားေသာ္ ထိုေမ်ာက္ကား ေဆာ႔ကစားျခင္းအစား သူ႔လက္ဖ၀ါးကိုသာ အရာ၀တၦဳ တစ္ခုခုျဖင္႔ ပြတ္တိုက္ေနေခ် မည္။
လက္ဖ၀ါးနမ္းစမ္း နမ္းၾကည္႔ အနံ႔ရေနသမွ် ပြတ္တိုက္မိေခ်၏။
ငါးပိသုတ္သမား ငံု႔ၾကည္႔စိတ္မခ်ိတိုင္း တကိြကြိ ရွဳတ္ခ်ေနဘိ၏။ သို႔ႏွင္႔ပင္ လက္ဖ၀ါးလည္းျပဲ ေသြးရဲရဲ သံရဲရဲႏွင္႔သာ။

သည္ပမာလွ်င္ ေဒါသၾကီးသမားလည္း အေကာင္းေခ်ာင္းလွပါေခ်သည္။ ထိုေဒါသ ၾကီးသမား၏ အစားအစာကား ခ်ဥ္ေသာစပ္ေသာ ပူေသာ အရသာမ်ိဳး အခိုးထခ်ည္းသာ ျဖစ္ေခ်ရာ အဘယ္မွာ ျငိမ္္ခံပါအံ႔နည္း။

သို႔ေၾကာင္႔ မည္သည္႔အာရံုမ်ိဳးႏွင္႔ တိုးမိတိုးမိ ခ်က္ခ်င္းတံု႔ျပန္ဖို႔သာ သူသိ၏။ အာရံုႏွင္႔ ထိပ္ခ်င္းတိုက္ ခိုက္ရန္ပြားဖို႔သာ ၾကိဳးစား၏။ ရွဴးရွဴးရွဳပ္ရွဳပ္ အခိုးထုတ္ရသည္ ကိုသာ ႏွစ္ျခိဳုက္၏။

ဤသည္ပင္ ေဒါသသမားတည္း။

ဤသည္ပင္ ေဒါသသမား၏ စရိုက္တည္း။

ဤသည္ပင္ ေဒါသသမား၏ ၀ါသနာတည္း။

ယေန႔သင္သည္………
ျမင္မိၾကားမိအာရံုတို႔၏ အတို႔အထိအေပၚ ေကာင္းလွ်င္ ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္၊ ဆိုးေသာ္ စိတ္တေဆြ႔ေဆြ႔ ေခြ႔ေနေသာ္ သင္႔ဥာဥ္ကား ဘာဥာဥ္တည္း။

မၾကိဳက္ရာသို႔လိုက္ တစိုက္မတ္မတ္ တိုက္ခိုက္ေနက သင္႔စရိုက္ကား ဘာနည္း။

မၾကိဳက္တိုင္း ျခိမ္းေျခာက္ ဟိနု္းေဟာက္ေနပါက သင္႔၀ါသနာ ကားဘာေလနည္း။

လူသားတိုင္း၏ ယေန႔ ပစၦကၡဆႏၵသည္ ေကာင္းစားခ်င္ ခ်မ္းသာခ်င္ခ်ည္းျဖစ္ၾက ၏။ ေကာင္းစားရန္ ခ်မ္းသာရန္လည္း ၾကိဳးစားေနၾက၏။
သို႔တိုင္ ဘာေၾကာင္႔ မေကာင္းစား မခ်မ္းသာၾကပါသနည္း။

အေျဖကား ေနာက္ေနာက္က ပါလာခဲ႔ၾကေသာ ဥာဥ္ေဟာင္း စရိုက္ေဟာင္း ၀ါသနာေဟာင္းမ်ား၏ အေထာင္းကို ခံေနရဆဲမ်ား ေၾကာင္႔ပင္ ျဖစ္ၾက၏။ ထိုဥာဥ္ ၊ထိုစရိုက္၊ ထို၀ါသနာ တုိ႔အေပၚမိမိကလည္းခင္တြယ္ေနမိျခင္းမ်ားေၾကာင္႔ပင္ ျဖစ္ၾက၏။ ထိုဥာဥ္၊ ထိုစရိုက္၊ ထုိ၀ါသနာမ်ားကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ျခင္းက အဓိက က်၏။ ဟုတ္မဟုတ္ သင္႔လုပ္ရပ္ သင္သရုပ္ထုတ္ ကုုပ္ၾကည္႔ေလ။

မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္