ဒါနမြန္တရားေတာ္(ဓမၼပန္းခ်ီ)

ဒါနႏွစ္မ်ဳိးခြဲၿပီးေျပာရဦးမယ္။ ဒါနႏွစ္မ်ဳိးဆိုတာက
(၁) သာသနာပဒါနႏွင့္ (၂) သာသနာတြင္းဒါနပါပဲ။ သာသနာပဆိုတာ ဘုရားရွင္ရဲ႕အဆံုးအမၾသ၀ါဒမရွိတဲ့ဌာနမွာလွဴတဲ့ဒါနမ်ဳိး၊ ဘုရားမပြင့္တဲ့ကာလမွာလွဴတဲ့ ဒါနမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ၾသ၀ါဒမသက္ေရာက္တဲ့ဌာန၊ ဘုရားမပြင့္တဲ့ကာလမ်ဳိးမွာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာကင္းမဲ့တဲ့အတြက္ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ ၾသဇာမရွိေသာ ေျမႏွင့္တူတယ္။ ၾသဇာမရွိတဲ့ ေျမမွာပစ္ခ်ေသာမ်ဳိးေစ့ဟာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ဖြံ႔ဖြံ႔ထြားထြားမၾကီးပြားသလို သာသနာပဒါနဟာလည္း အက်ဳိးတရားမႀကီးပြားဘူးတဲ့။ သာသနာတြင္းကာလဆိုတာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတရားထြန္းကားတဲ့အခါျဖစ္တယ္။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာထြန္းကားတဲ့အတြက္ အဆီၾသဇာရွိေသာ ေျမႏွင့္တူတယ္။ အဆီၾသဇာရွိတဲ့ေျမမွာပစ္ခ်အပ္ေသာမ်ဳိးေစ့ဟာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ဖြံ႕ဖြံ႕ထြားထြားႀကီးပြားေအာင္ျမင္ရသလို သာသနာတြင္းလွဴဒါန္းရတဲ့အလွဴဒါနဟာလည္း ႀကီးက်ယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေသာ တန္ခိုးဂုဏ္အင္အာနိသင္ႏွင့္ျပည့္စံုတယ္။ သာသနာတြင္းဒါနအလွဴဆိုတာ သာသနာေတာ္၀န္ထမ္းရဟန္းေတာ္မ်ားကို လွဴဒါန္းတဲ့ဒါနျဖစ္တယ္။

သာသနာေတာ္၀န္ထမ္းရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ သီလ၊သမာဓိ၊ ပညာဆိုတဲ့ အဆီၾသဇာမ်ားရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္အဆီၾသဇာရွိေသာ လယ္ေျမႏွင့္တူပါသတဲ့။ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးမွာ ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံလို႔ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါး ပါ၀င္ပါတယ္။ သံေဃာ-သံဃာေတာ္သည္၊ အႏုတၱရံ-အတုမရွိျမင့္ျမတ္ေသာ၊ ပုညေကၡတၱံ-ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာမ်ဳိးေစ့ကို စုိက္ပ်ဳိးရာလယ္ယာေျမေကာင္း ျဖစ္ေတာ္မူပါ၏တဲ့။ သံဃာေတာ္ဟာ ဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ားလွဴဒါန္းတဲ့ဒါနမ်ဳိးေစ့ စုိက္ပ်ဳိးရာလယ္ယာေျမေကာင္းႏွင့္တူတယ္။ ဒါေၾကာင့္သံဃာအား လွဴဒါန္းရျခင္းဟာ အလြန္အက်ဳိးႀကီးတယ္လို႔ ဆိုလုိပါတယ္။

ဒီပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံကို သ႐ုပ္ေဖာ္ေသာအားျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၀တ္႐ုံတဲ့ သကၤန္းကိုလယ္ကြယ္သဏၭာန္ခ်ဳပ္ၾကရတယ္။ ဒီအေၾကာင္းစကားေရာက္ခဲ့လို႔ ၀ိနည္းမဟာ၀ါ စီ၀ရကၡႏၶကမွလာတဲ့ သကၤန္းဖြဲ႔ပံုအေၾကာင္းနည္းနည္းေျပာရဦးမယ္။

အခါတစ္ပါးဘုရားရွင္ဟာ ညီေတာ္အာနႏၵာကို ေနာက္လိုက္ျပဳ၍ ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူရင္း မာဂဓတိုင္းလယ္ေတာခရီးေရာက္ေတာ္မူတယ္။ မိုးေရခံလယ္ေတာကို ေဒ၀မာတိကလို႔ေခၚတယ္။ ေရသြင္းတဲ့လယ္ကိုေတာ့ နဒီမာတိကာလို႔ေခၚတယ္။ ဘုရားသခင္ ယခုၾကြေရာက္ေတာ္မူတဲ့လယ္က နဒီမာတိကာလယ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ နဒီမာတိကာေရသြင္းလယ္မ်ဳိးျဖစ္လို႔ လယ္ကိုေလးေထာင့္က်ဖြ႕ဲၿပီး လယ္တစ္ကြက္ႏွင့္တစ္ကြက္အၾကားေရေျမာင္းထားတယ္။ ေရေျမာင္းႏွင့္လယ္ကြက္ဟာ ခရီးဆံုသဏၭာန္ ေလးကြက္က်ားသဏၭာန္တည္ေနတယ္။ မဂဓလယ္ကြက္တည္ေနပံုကို ျမင္ေတာ္မူေတာ့ ဘုရားရွင္က ညီေတာ္အာနႏၵာ မဂဓတိုင္းသားတို႔ရဲ႕လယ္ကြက္ကို ျမင္ရဲ႕လားလို႔ ေမးေတာ္မူတယ္။ အရွင္အာနႏၵာကျမင္ပါတယ္ဘုရားလုိ႔ ေလွ်ာက္ထားေတာ့ အာနႏၵာ ဤလယ္ကြက္ရဲ႕ပံုသဏၭာန္သကၤန္းတို႔ကို ခ်ဳပ္လုပ္ႏုိင္ပါမည္ေလာလို႔ ေမးေတာ္မူတယ္။ ခ်ဳပ္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္ဘုရားလို႔ ေလွ်ာက္ထားေတာ့ ခ်ဳပ္လုပ္ႏုိင္လွ်င္ ခ်ဳပ္စမ္းလို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။

ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕အမိန္႔အတိုင္း အရွင္အာနႏၵာက သကၤန္းခ်ဳပ္ၿပီးဘုရားရွင္ထံ သြားေရာက္ဆပ္ကပ္ေတာ္မူတယ္။ ဘုရားရွင္ဟာ အရွႈင္အာနႏၵာခ်ဳပ္ထားတဲ့ သကၤန္းပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး ရဟန္းမ်ားကို ``ခ်စ္သားတို႔ၾကည့္ၾကစမ္း၊ အာနႏၵာဟာ ပညာႀကီးတယ္။ ငါ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာျပအပ္သည္ကို အက်ယ္အားျဖင့္သိၿပီး အလ်ားအနားပတ္၊ တစ္လုပ္ေျမာင္းရွည္၊ တစ္လုပ္ေျမာင္းငယ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ထားတယ္၊ အိမ္ခန္းႀကီး အိမ္ခြဲမ်ားကိုလည္း ျပဳထားတယ္၊ အလယ္ေခါင္ ေခါင္႐ုံမ်ားကိုလည္း ျပဳထားတယ္၊ လည္ခံအနားပတ္ကိုလည္း ျပဳထားတယ္၊ ျမင္းေခါင္းအနားပတ္ကိုလည္း ထည့္ထားတယ္၊ လက္ထိပ္ကိုလည္း ျပဳထားတယ္၊ ျဖတ္သင့္ရာျဖတ္ၿပီး စပ္သင့္ရာစပ္ထားတယ္၊ ရဟန္းမ်ားအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာသကၤန္းျဖစ္၍ ငါဘုရားခြင့္ျပဳေတာ္မူတယ္လို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားသကၤန္းဟာ မဂဓလယ္ကြက္သဏၭာန္ ေဖာ္ခဲ့ရတယ္။

ဒါဟာ ဘာကိုရည္ရြယ္ၿပီး ပံုေဖာ္တာလည္းဆိုေတာ့ ``ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ´´ဆိုတဲ့ သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ပံုေဖာ္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီပံုေဖာ္ထားတဲ့အတိုင္း ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာေတာ္မွာ သံဃာေတာ္ဟာ ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာမ်ဳိးေစ့ကို ပစ္ခ်ရာ အလြန္ၾသဇာထက္သန္တဲ့လယ္ေျမႏွင့္တူတယ္၊ ေျမၾသဇာေကာင္းတဲ့လယ္မ်ား၌ ပစ္ခ်ေသာမ်ဳိးေစ့ဟာ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ အပင္ေပါက္ၿပီး ႀကီးထြားလာသလို သာသနာ့ေျမမွာ ပစ္ခ်တဲ့ ဒါနမ်ဳိးေစ့ဟာလည္း လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ေပါက္ေရာက္ၿပီး ႀကီးမားေသာအက်ဳိးကိုေပးသတဲ့။ ဒီအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဓမၼပဒအ႒ကထာ ပုပၹ၀ဂ္မွာလာတဲ့ မဟာကႆပေထၳရပိ႑ပါကဒိႏၷ၀တၳဳမွာ သိၾကားမင္းႏွင့္မိဖုရားသုဇာတာတို႔ဟာ သာသနာတြင္းအလွဴဒါန၏အက်ဳိုးႀကီးမားပံုကိုသိရွိေသာေၾကာင့္ အဖိုးအိုအဖြားအိုဟန္ေဆာင္၍ လွဴဒါန္းၾကပံုသာဓကေလးရွိပါတယ္။

ဒီကေန႔ မိမိတို႔ဟာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား သာသနာတည္းဟူေသာ လယ္ေျမအတြင္းမွာ ဘာမ်ဳိးေစ့ေတြပစ္ခ်ပါသလဲ။ ဘုရားအေနကဇာတင္သဘင္ဆင္ယင္က်င္းပၾကတယ္။ ရဟန္းခံၾကတယ္။ ကံထပ္သဘင္ဆင္ယင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကထိန္သကၤန္းလွဴဒါန္းပူေဇာ္ၾကတယ္။ ဘုရားအမွဴးရွိေသာသံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔အား ဆြမ္းစေသာလွဴဖြယ္၀တၳဳအစုစုတို႔ကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္ၾကတယ္။ ဒီကေန႔အလွဴေတြဟာ သာသနာပအလွဴတစ္ခုမွမပါဘူး သာသနာတြင္းအလွဴဒါနေတြျဖစ္ၾကတယ္။ သာသနာေတာ္တြင္းအလွဴဒါနမ်ားေၾကာင့္ ဘ၀မ်ားစြာသံသရာတစ္ခြင္က်င္လည္ၾကရတဲ့အခါမွာ ေအာက္တန္းစားဘ၀က မက်င္လည္ၾကရဘဲ လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀စေသာ အထက္တန္းစားဘ၀ေတြမွာ က်င္လည္ရင္း
အာယု=အသက္ရွည္ျခင္း
၀ဏၰ=အဆင္းလွျခင္း
သုခ=ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာျခင္း
ယသ=အေျခြအရံပရိသတ္ေပါမ်ားျခင္း
အာဓိပေတယ်=သူတစ္ပါးအေပၚလႊမ္းမိုးၿပီး တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႀကီးျခင္းစေသာ ဒါနရဲ႕အက်ဳိးတရားမ်ားကို ျပည့္ျပည့္၀၀ခံစားရသည္ျဖစ္၍ ဘုရားအစရွိေသာ အရိယာအရွင္ျမတ္တို႔သိေတာ္မူအပ္ေသာ သစၥာေလးပါးျမတ္တရားကိုပိုင္းျခားကုန္စင္သိျမင္ၿပီးလွ်င္ ဒုကၡခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းရာအမွန္ ျပည္နိဗၺာန္ကိုလ်င္ျမတ္စြာမ်က္ေမွာက္ျပဳရပါလို၏´´လို႔ ဆုေတာင္းပတၱနာျပဳၾကကုန္ရာသတည္း။

ဒါနမြန္တရားေတာ္(ဓမၼပန္းခ်ီ)
စာစီစာ႐ုိက္ကုသုိလ္ျပဳ-ဓမၼပန္းခင္း