သေႏၶတည္ျခင္းဆင္းရဲ

ဘုရားရွင္က ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးကုိ ထုိေခတ္ထုိအခါက ေခတ္စားေနတဲ့
အစြန္းေရာက္က်င့္စဥ္ႏွစ္မ်ဳိးကုိ သုံးစားမရေအာင္ ရွင္းလင္းေျပာဆုိၿပီး
အလယ္အလတ္က်င့္စဥ္ (မဇၥ်ိမပဋိပဒါ) နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။
ၿပီးမွ သစၥာတရားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။

သစၥာဆုိတာ ပါဠိစကားပါ။
အမွန္၊ အရွိ၊ သဘာ၀ လုိ႔ ျမန္မာလုိျပန္ဆုိရင္ အဆင္ေျပမယ္ထင္ပါတယ္။
ဘာျပဳလုိ႔လဲဆုိေတာ့ သစၥာ ဆုိတဲ့စကားလုံးေအာက္မွာ
အမွန္တရား၊ အရွိတရား၊ သဘာ၀တရားေတြခ်ည္း ဘုရားရွင္က ေဟာထားလုိ႔ပါ။
သစၥာဆုိတဲ့ အမွန္တရား၊ အရွိတရား၊ သဘာ၀တရားေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္။

(၁) ဒုကၡသစၥာ
(၂) ဒုကၡ၏အစ၊ ဒုကၡျဖစ္ေပၚရျခင္းအေၾကာင္း - သမုဒယသစၥာ
(၃) ဒုကၡ၏ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရျခင္း - နိေရာဓသစၥာ
(၄) ဒုကၡ၏ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာသုိ႔သြားရာလမ္း - မဂၢသစၥာတဲ့။

(၁) ဒုကၡသစၥာ
ဘုရားရွင္က ပဥၥ၀ဂၢီငါဦးကုိ သစၥာတရားေဟာတဲ့အခါ
ေလာေလာဆယ္ ထင္သာျမင္သာျဖစ္တဲ့
လူတုိင္းေတြ႔ႀကဳံခဲ့၊ ေတြ႔ႀကဳံဆဲ၊ ေတြ႔ႀကဳံေနရဦးမည္ျဖစ္တဲ့
ဆင္းရဲျခင္းဒုကၡသေဘာသဘာ၀ေတြကို သရုပ္ခြဲျပပါတယ္။

ပါရမီအေတာ္အသင့္ရွိသူ အိမ္ေထာင္သားေမြးမျပဳရေသးသူေတြအဖုိ႔
ဘုရားရွင္ထုတ္ျပတဲ့ ဒုကၡသရုပ္ကုိ ၾကားရၿပီး ဖတ္ရၿပီး
အိမ္ေထာင္သားေမြးျပဳခ်င္စိတ္ ကုန္သြားႏုိင္ပါတယ္။
အိမ္ေထာင္သားေမြး ၿပဳၿပီးသူေတြဆုိရင္
သားမယားပစ္ထားခဲ့ၿပီး ေတာထြက္သြားႏုိင္ပါတယ္။

ဆင္းရဲျခင္းဒုကၡနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဘုရားရွင္ ပထမဦးဆုံးမိန္႔တာက
“ဇာတိပိ ဒုကၡာ - ပဋိသေႏၶတည္ေနရျခင္းက ဆင္းရဲတယ္” တဲ့။
အမိ၀မ္းတြင္းမွာ ပထမဦးဆုံး ႐ုပ္သစ္၊ စိတ္သစ္ျဖစ္ေပၚတာကုိ
ပဋိသေႏၶတည္ေနတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

ပဋိသေႏၶတည္ေနမႈေန႔ပတ္သက္လုိ႔
ဘုရားရွင္က
“ေရွးဦးစြာ ကလလေရၾကည္၊
ကလလေရၾကည္မွ အျမႇဳပ္၊
အျမႇဳပ္မွ သားတစ္၊
သားတစ္မွ အခဲ၊
အခဲမွ ခက္မငါးျဖာ (ဦးေခါင္း၊ ေျခ၊ လက္) တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
ဆံ, အေမြး, ေျခသည္းလက္သည္းတို႔လည္း ျဖစ္ကုန္၏” လုိ႔ ေဟာခဲ့ဘူးပါတယ္။

ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္ကုိ ထပ္ၿပီး အဓိပၸါယ္ဖြင့္တဲ့
အ႒ကထာဆရာေတာ္က
ပဋိသေႏၶ စ ေနတဲ့ပထမ (၇) ရက္မွာ ကလလေရၾကည္ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ (၇) ရက္မွာ အျမႇဳပ္ျဖစ္လာတယ္။
ေနာက္ (၇) ရက္မွာ သားတစ္ေလးျဖစ္လာတယ္။
ေနာက္ (၇) ရက္မွာ အခဲတုံး (ခပ္ႀကီးႀကီးေလး) ျဖစ္လာပါတယ္။
ေနာက္ (၇) ရက္မွာ ဦးေခါင္း၊ ေျခ၊ လက္တုိ႔ ထင္ရွားလာပါတယ္။
ေနာက္ (၇၇) ရက္၀န္းက်င္မွာေတာ့ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာေတြ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။
ေနာက္ (၂၉၄) ရက္၀န္းက်င္မွာ ဆံပင္၊ ေမႊးညွင္း၊ ေျခသဲ၊ လက္သဲေတြ ေပါက္လာတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ ကုိယ္၀န္ရင့္က်က္ၿပီး ကုိးလႏွင့္ ဆယ္လၾကား ေမြးဖြားတယ္တဲ့။
အခ်ဳိ႔ ခုနစ္လ၊ ရွစ္လေလာက္နဲ႔လဲ ဖြားၾကပါေသးတယ္တဲ့။

ဒါကေတာ့ ဗုဒၶစာေပမွာလာတဲ့ ပဋိသေႏၶနဲ႔စပ္တဲ့မွတ္သားစရာေလးေတြပါ။
သိပၸံေခတ္ ေဆးသုေတသနေလ့လာခ်က္ေတြနဲ႔ ဗုဒၶစာေပလာ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြဟာ
အေတာ္ကုိက္ညီေၾကာင္း စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာဖတ္ဖူးပါတယ္။

ဒီေနရာမွာေျပာခ်င္တာက ဒီလုိအမိ၀မ္းတြင္းမွာ
ကုိးလေက်ာ္ ဆယ္လေနခဲ့ရတဲ့ ဇာတိဒုကၡအေၾကာင္းပါ၊
ဇာတိဒုကၡ - ပဋိသေႏၶေနတုန္းဆင္းရဲတာကုိ ပီျပင္ေအာင္
အ႒ကထာဆရာေတာ္ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ က
၀ိသုဒၶိမဂ္က်မ္း (The Path of Purification) မွာ
ပီပီျပင္ျပင္ ေရးျပထားပါတယ္။
ဒီက်မ္းကုိ မွီၿပီး ျမန္မာျပည္က ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက လကၤာသီကုံးထားတယ္။
စာေဟာင္းစာသစ္၊ ေအာက္ထက္၀န္းရံ၊
ပုပ္ႏွံညႇီေလာင္း၊ က်ဥ္းေျမာင္းမဲမိုက္၊ မိ၀မ္းတိုက္၀ယ္၊ ဘင္၌ေလာက္လို၊
ေက်ာကို၀မ္းျပဳ၊ ဒူးႏွစ္ခုၾကား၊ ဦးေခါင္းထားလ်က္၊
ေမးဖ်ားလက္ဆုပ္၊ သစ္ငုတ္တိုမွာ၊ ေမ်ာက္အိုကုပ္သည့္ႏွယ္၊
မလႈပ္မရွက္၊ ေသေသာက္လက္၀ယ္၊ ဆိတ္သူငယ္လို၊ အလမၸါယ္မိ၊ ေျမြငယ္ခ်ိသို႔၊
အမိစပ္ခါး၊ ပူေအးစားလည္း၊ ကိုယ္သားဆတ္ဆတ္၊ သက္ျပတ္တေစ၊ ဆယ္လေန၍၊
ေလကမၼဇ၊ ဦးေဇာက္ခ်သား၊ မဂ္၀သို႔ေရာက္၊ သံေကာက္ေပါက္၀ယ္၊ ဆြဲေျမႇာက္ဆင္ေျပာင္၊ သံေဘာင္ႀကိတ္ေျခ၊ ပံုေနရယိက၊ ျပင္သို႔က်လည္း၊ အပ္ဆြသည့္ဟန္၊
ႀကီးျပန္ဒုကၡ၊ ျပစ္မ်ားလွသည္၊ မူလဇာတိျမစ္ရင္းတည္း။

ရွင္းလင္းခ်က္
စာေဟာင္းစာသစ္၊ ေအာက္ထက္၀န္းရံ၊
ကုိယ္၀န္တည္ခ်ိန္ အမိ၀မ္းတြင္းမွာ ေရာက္ေနရတဲ့ရင္ေသြးခေလးဟာ
မိခင္ရဲ႕အစာေဟာင္းအိမ္ (ေခ်းထုပ္) ကုိ ဖင္ခုထုိင္ထားရၿပီး
အစာသစ္အိမ္ကုိ ေခါင္းနဲ႔ ရြက္ထားရတယ္တဲ့။
ပုပ္ႏွံညႇီေလာင္း၊ က်ဥ္းေျမာင္းမဲမိုက္၊ မိ၀မ္းတိုက္၀ယ္၊ ဘင္၌ေလာက္လို၊
ပုပ္န႔ံထြက္ေနတဲ့ အညစ္အေၾကေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ သားအိမ္ထဲမွာ
မိခင္ရဲ႔ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ေသြးနဲ႔ မိဘ ႏွစ္ဦးတို႔၏ အညစ္အေၾကး သုက္ေသြးတုိ႔ကုိ မွီခုိေနရတာျဖစ္လုိ႔
မိခင္၀မ္းတြင္းက ခေလးအေနအထားဟာ
မစင္တြင္းထဲက ပုိးေလာက္နဲ႔ ထူးမျခားနားပါ တဲ့။

ေက်ာကို၀မ္းျပဳ၊ ဒူးႏွစ္ခုၾကား၊ ဦးေခါင္းထားလ်က္၊
ေမးဖ်ားလက္ဆုပ္၊ သစ္ငုတ္တိုမွာ၊ ေမ်ာက္အိုကုပ္သည့္ႏွယ္၊
ကုိယ္၀န္တည္ခ်ိန္ အမိ၀မ္းတြင္းမွာ ေရာက္ေနရတဲ့ရင္ေသြးခေလးဟာ
အမိေက်ာဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ဒူးႏွစ္လံုးတို႔၏အၾကား၌ ေခါင္းကိုထားလ်က္
ေမးေအာက္မွာ လက္ႏွစ္ဘက္ဆုပ္ကာ ေနေနရတယ္ တဲ့။
ဒီအေနအထားက ဘာနဲ႔ တူသလဲ ဆုိရင္
သစ္ငုတ္တိုေပၚ၌ ေမ်ာက္အိုတစ္ေကာင္ ကုပ္ကုပ္ေလး ေနေနသလိုဘဲ တဲ့။

မလႈပ္မရွက္၊ ေသေသာက္လက္၀ယ္၊ ဆိတ္သူငယ္လို၊ အလမၸါယ္မိ၊ ေျမြငယ္ခ်ိသို႔၊
ကုိယ္၀န္တည္ခ်ိန္ အမိ၀မ္းတြင္းမွာ ေရာက္ေနရတဲ့ရင္ေသြးခေလးဟာ
မိခင္ျဖစ္သူ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သြားတဲ့အခါ၊ ကုန္ခ်ီကြခ်ီျပဳတဲ့အခါေတြမွာ
အရက္သမားလက္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ဆိတ္ေပါက္စလုိ၊
ေျမြ-အလမၸာယ္ဆရာက ေျမြကိုဖမ္းၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပန္းသလုိ
မခ်ိမဆန္႔ ခံစားရတယ္ တဲ့။

အမိစပ္ခါး၊ ပူေအးစားလည္း၊ ကိုယ္သားဆတ္ဆတ္၊ သက္ျပတ္တေစ၊ ဆယ္လေန၍
ကုိယ္၀န္တည္ခ်ိန္ အမိ၀မ္းတြင္းမွာ ေရာက္ေနရတဲ့ရင္ေသြးခေလးဟာ
မိခင္ျဖစ္သူ အစပ္စားရင္ လွံနဲ႔ထိုးၿပီး ဆားနဲ႔ပက္သလုိ ခံစားရတယ္တဲ့။
အပူစားရင္ မီးနဲ႔ၿမွဳိက္သလုိ ခံစားရတယ္တဲ့။
အေအးစာေတြကို စားရင္ ေရခဲတုံးႀကီးနဲ႔ ဖိထားသလုိ ခံစားရတယ္တဲ့။
ဒီလုိဒုကၡခံရတာက ေသလုမတတ္ အသားတဆတ္ဆတ္နဲ႔ကုိ ခံစားရတာပါတဲ့။
(ဒါ့ေၾကာင့္ မိခင္ေတြ အစားအေသာက္ ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္)

ေလကမၼဇ၊ ဦးေဇာက္ခ်သား၊ မဂ္၀သို႔ေရာက္၊ သံေကာက္ေပါက္၀ယ္၊ ဆြဲေျမႇာက္ဆင္ေျပာင္၊ သံေဘာင္ႀကိတ္ေျခ၊ ပံုေနရယိက၊ ျပင္သို႔က်လည္း၊ အပ္ဆြသည့္ဟန္၊
ႀကီးျပန္ဒုကၡ၊ ျပစ္မ်ားလွသည္၊ မူလဇာတိျမစ္ရင္းတည္း။
အခ်ိန္တန္လုိ႔ ဗုိက္နာလာရင္ ေျခေထာက္ကုိ အထက္၊
ဦးေခါင္းကုိ ေအာက္ဘက္သို႔ ေစာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ လွည့္ရပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ မဂ္၀သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေသးငယ္တဲ့ သံေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲကေန
ဆင္ေျပာင္ႀကီးကို ဆြဲထုတ္ရသလုိ ခေလးခမ်ာ ခံစားရသတဲ့။
ကတၱရာလမ္းႀကိတ္တဲ့ ကားႀကီးနဲ႔ အႀကိတ္ခံရသလုိ
ခေလးခမ်ာ ခံစားရွာသတဲ့။
ဒါ့အျပင္ ေကာင္းစြာမီးမဖြားႏုိင္ရင္ မိခင္ခ်မ္းသာ ျပီးေရာ,
ကေလး ဘယ္လို ျဖစ္ျဖစ္ ဟု ဆုိသူက ဆုိၾကေသး၏။
မိခင္၀မ္းတြင္းမွာ ေလေတာင္ အတုိးမခံရလုိ႔ အလြန္ႏုရြေနတဲ့ ခေလးသူငယ္ကို
တခါတေလ ညႇပ္နဲ႔ ဆြဲထုတ္ရတယ္တဲ့။
အျပင္သို႔ ေရာက္လာရင္လဲ အ၀တ္ ၾကမ္းတမ္းေတြနဲ႔ ကုိင္တြယ္လုိ႔
ခေလးခမ်ာ အပ္နဲ႔ ထုိးဆြသလုိ ခံစားရရွာတယ္။

ေအာ္၊ ဇာတိဒုကၡ - သေႏၶတည္ျခင္းဆင္းရဲ တယ္ႀကီးမားပါလား။

ရည္ညႊန္း၊ မဂၤလာသတင္းစဥ္၊ ေမာ္လူး
Dr. Ashin Indaka